Blog: Altijd zonneschijn schept een gortdroge woestijn
Dubieuze knakkers… zo noemde een actualiteitenwebsite mensen die met verlof naar huis mogen na een opname in een psychiatrische kliniek. Door andere media ook wel ‘gekken’ genoemd of ‘gevallen’. Deze zogenaamde gevallen zijn mensen. Mensen, die net als jij en ik waarschijnlijk ouders hebben, vrienden en misschien wel kinderen; naasten die van ze houden. Naasten die weer een greintje hoop koesteren als hun broer, moeder, zoon of vriendin na een maandenlange opname weer wat stabieler is en voor een weekendverlof naar huis mag.
De verwarde personen waar de politie in de media geregeld van spreekt lijden lang niet altijd aan psychische problemen. En mensen met psychische problemen zijn niet constant verward. Mensen met kanker hangen ook niet hun hele ziekteperiode uitgeput en misselijk boven het toilet. Het zijn mensen met een ziekte.
Mensen met psychische ziekten moeten daarmee zien te leven. Ondanks dat ze verdrinken in therapieën, behandelopnames, gesprekken en talloze medicijnen die niet eenvoudig op symptomen als angsten, slapeloosheid, pijn en stemmingswisselingen af te stemmen zijn.
Ik begin er steeds meer van overtuigd te raken dat iedereen totaal in de knoop kan raken en psychische problemen kan krijgen. Zelfs mensen die de termen wappies of gekken gebruiken zouden een inzinking kunnen krijgen en van kwaad tot erger – misschien door slapeloze nachten of een harnas dat geen gevoel doorlaat, misschien door onverwerkt verdriet of een verstikkende werkomgeving – in een neerwaartse spiraal kunnen belanden.
Een goede vriend maakte onlangs een einde aan zijn leven. De laatste van wie ik verwachte dat hij uit het lood geslagen kon worden, de laatste van wie ik verwachte dat hij kon verstikken in zijn eigen verwarrende gedachten en angsten. Een man met scherpe humor een mooi gezin, een fijne baan en een warme vriendenkring. Een man met wie het ‘altijd goed’ ging. Hij bleek iemand die, toen hij achteruit ging, niet deelde wat er echt in hem om ging. Hij sloot iedereen buiten zodat zijn klachten konden uitgroeien tot een allesoverheersend probleem.
Niet delen wat werkelijk in ons om gaat hoort kennelijk bij onze tijdgeest. Tegenover de buitenwereld, en zelfs onze naasten, moeten we perfect zijn en altijd presteren. Een issue dat ook de ervaringsdeskundige millenials aanstipten in ons webinar over jongeren met een burn-out. Niemand meenemen in je eigen gedachtewereld maakt eenzaam en het beneemt anderen de kans er voor je te zijn. Het negeren en verbergen van angsten, twijfels, pijn of verdriet en het constant over eigen grenzen gaan zorgt voor zorgwekkend hoge aantallen mensen met stress, een burn-out en psychische problemen.
Mensen die open zijn over hun falen of angsten zijn in mijn ogen intrigerender, mooier en veelzijdiger dan mensen met een masker van perfectie. Naar elkaar luisteren en elkaar helpen verbindt ons en zorgt voor de nodige reflectie. Laten we daarom ook de schaduwkanten van ons leven delen. Dat maakt het in mijn ogen alleen maar waardevoller en onophoudelijke zonneschijn schept tenslotte een woestijn…
Samenwerken, aanvullen of meer weten?
- Maak mentale gezondheid bespreekbaar via #ikbenopen.
- Bekijk onze thema-pagina mentale balans.
- Bekijk de site Hey, depressie bespreekbaar maken met video’s, voorbeelden en tips.
- Lees de handreiking voor media: suïcide voorkomen.
- Meer over de 3310 school for millenials
- Naar de site van Vitamine-z, de stichting die een gezondere houding bevordert door imperfectie te vieren.